บ่วงรักเทพบุตรมาเฟีย (ซีรีย์ชุดดวงใจมาเฟีย)
บทที่ 4
บัญญัติ 10
ประการของมาเฟีย ในเดือนพฤศจิกายน ปี ค.ศ. 2007 ชาวซิซิเลียนได้ออกมาแฉบัญญัติ 10
ประการของมาเฟียโดยบอสมาเฟียนามว่า Salvatore Lo Piccolo ให้สาธารณชนได้รับทราบ ด้วยเกียรติของมาเฟีย ซึ่งมีหัวข้อดังต่อไปนี้
1.ห้ามเปิดเผยตัวตนกับศัตรู
มันเป็นกิจที่บุคคลที่สามพึงกระทำ
2.อย่าสนใจภรรยาของเพื่อน
3.อย่าให้ตำรวจจับได้
4.ห้ามไปเที่ยวผับและคลับ
5.พึงระลึกเสมอว่าการเป็นมาเฟียต้องเรียกใช้งานได้เสมอ
แม้ว่าภรรยาของตนจะต้องคลอดลูกก็ตาม
6.ตำแหน่งเป็นสิ่งที่พึงเคารพ
7.ภรรยาต้องได้รับการดูแลด้วยความเคารพ
8.หากถูกถามต้องตอบแต่ความจริงเท่านั้น
9.เงินของผู้อื่นหรือครอบครัวของผู้อื่นห้ามนำไปใช้เป็นการส่วนตัว
10.คนที่เกี่ยวข้องกับตำรวจ
คนที่ไม่ซื่อสัตย์ต่อครอบครัว คนเลวที่ไม่มีศีลธรรมรวมไปถึงคนร่วมรักเพศ
ห้ามเข้ากลุ่มมาเฟียโดยเด็ดขาด
ราฟาเอล ซิวีลิอาโน่ อ่านบัญญัติ 10 ประการของมาเฟียจากหน้าจอคอมพิวเตอร์แล้วเผลอหัวเราะออกมา
เขาเรียนรู้เรื่องนี้ตั้งแต่จำความได้เพราะเขาเป็นลูกชายของริคาโด้ ซิวีลิอาโน่
แต่ในยุคนี้ไม่ค่อยมีใครเคร่งครัดกับบัญญัตินั่นแล้วแม้กระทั้งตำรวจยังอยู่ข้างพวกเขาด้วยซ้ำไปแล้วจะกลัวไปทำไมว่าอย่าให้ตำรวจจับได้
“ขออนุญาตครับคุณราฟาเอล” สุรัตก้าวเข้ามาอย่างเงียบๆ
แต่เขารู้ว่าบอสหนุ่มรู้จังหวะการเคลื่อนไหวของเขาเป็นอย่างดี “กาแฟครับ”
ราฟาเอลพยักหน้ารับและปรายตามองกาแฟที่ส่งกรุ่นไอตรงหน้า
ครู่ต่อมาสุรัตก็ส่งแฟ้มเอกสารให้เขาเอื้อมมือมารับอย่างรอคอยเพราะที่เขาบินข้ามน้ำข้ามทะเลมานอกจากจะพาเถ้ากระดูกของแม่กลับมาแล้ว
ยังต้องจัดการงานบางอย่างให้เสร็จสิ้นลง
“การกว้านซื้อที่ดินบนเกาะไม่มีปัญหาใช่ไหม” เขาเอ่ยถามขณะไล่สายตาบนหน้ากระดาษ
“ครับ
ตัวแทนของเราเข้าไปเกลี่ยกล่อมจนซื้อมาได้เกือบทั้งหมดแล้ว”
“ทำไมมันง่ายนักล่ะ ใช้กำลังหรือใช้เงิน”
“ทั้งสองอย่างละครับ”
สุรัตหัวเราะในลำคอเห็นบอสหน้าอ่อนไม่คิดว่าจะรู้ทันกันแบบนี้
เขาเคยพบราฟาเอลตั้งแต่ยังเด็ก
เพราะทุกปีเขาต้องมารายงานความเรียบร้อยกิจการในไทยของตระกูลซิวีลิอาโน่ในงานวันเกิดของท่านริคาโด้
แม้ว่าสาขาในเมืองไทยจะไม่ใหญ่โตหรือมีชื่อเสียงเทียบเท่าที่อื่น
แต่ธุรกิจที่นี่ก็สร้างเม็ดเงินจำนวนไม่น้อยและไม่น่าแปลกใจที่จะได้ยินว่าท่านริคาโด้ต้องการสร้างแหล่งฟอกเงินแห่งใหม่ที่เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ที่นี่
‘จอมขวัญ’ภรรยาสาวอายุคราวลูกของริคาโด้
เป็นลูกครึ่งไทยอังกฤษแต่เติบโตที่อิตาลี่ เขารู้จักจอมขวัญตอนที่ไปหาท่านริคาโด้ เธอนั่งอยู่เพียงลำพังในสวนดอกไม้ท่าทางเรียบร้อยสงบเสงี่ยมจนน่าแปลกใจที่ผู้หญิงตัวเล็กๆ
คนนี้ทำให้ท่านริคาโด้ยอมเซ็นรับเป็นภรรยาคนที่สามอย่างออกหน้าออกตา
แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ค่อยอยากเป็นที่รู้จักของใครนัก
อาจเพราะเป็นคนไทยเหมือนกันทำให้จอมขวัญเปิดใจพูดคุยกับเขาราวกับพี่น้อง
ตอนนั้นเขาไม่รู้หรอกว่าหน้าท้องทีหนานูนนั่นมีสิ่งมีชีวิตรอถือกำเนิดในปีถัดมาเขาได้ยินข่าวว่าเธอคลอดลูกชายแต่ปีนั้นเขาถูกลอบยิงบาดเจ็บสาหัสจึงมิได้เดินทางมาเคารพท่านริคาโด้เช่นทุกปีแม้ในปีถัดไปเขาจะกลับไปอีกแต่ก็ไม่พบเธอได้ยินเพียงแค่ว่าร่างกายไม่ค่อยแข็งแรงจึงไปพักฟื้นอีกเมืองและราวๆ
เจ็ดปีต่อมาเขาก็ได้พบเด็กชายตัวน้อยที่มีบุคลิกแบบผู้นำแต่ดวงตาแสนอ่อนโยนในงานเลี้ยงวันเกิดของท่านริคาโด้
‘ชื่อของเราคือราฟาเอล
นายชื่ออะไร’
‘ราเฟลเอล
ทำไมไม่สุภาพอย่างนี่ละลูก ขอโทษนะคะคุณสุรัต แกถูกตามใจจนเคยตัว’
‘ลูกชายของคุณจอมขวัญหรือครับ’
‘ค่ะ ลูกของฉันกับริคาโด้’
เขายังจดจำความปวดร้าวในอกได้เป็นอย่างดี
เพราะมันทำให้เขารู้ว่าเขาหลงรักผู้หญิของเจ้านายเข้าให้แล้ว แต่ถึงจะเป็นความรักที่เป็นไปไม่ได้เขาก็ยังคงเก็บความรู้สึกดีๆ
ไว้ข้างในอย่างมิดชิด เขาไม่ค่อยได้พบจอมขวัญและลูกนักอาจเป็นเพราะตัวเขาเองเลี่ยงที่จะเจอ
จนเมื่อราวๆ
สี่เดือนที่แล้วที่บอสใหญ่เรียกเขาเข้าพบเพื่อคุยเรื่องกิจการที่เมืองไทยซึ่งท่านริคาโด้ตั้งใจจะส่งราฟาเอลมาดูแลนอกจากจะเป็นการฝึกฝนราฟาเอลแล้วยังการขยายอาณาจักรซิวีลิอาโน่อีกด้วย
ด้วยวัยสามสิบสามปีของราฟาเอล ซิวีลิอาโน่ดูจะผ่านอะไรต่ออะไรมาอย่างโชกโชน
ราฟาเอลมีท่าทีนิ่งสงบและใบหน้าเย็นชาเดาอารมณ์ยากอยู่เสมอ แต่มีสิ่งเดียวที่ดูจะไม่เปลี่ยน
แปลงจากวัยเด็กคือดวงตาคู่นี้ที่ซ่อนความอ่อนโยนไว้ซึ่งคงได้มาจากมารดาของเขาเอง และอีกสิ่งที่เดาได้ไม่ยากว่ามาจากบิดาก็คือชื่อเสียงความเป็นเพลย์บอยที่ควงสาวๆ
ระดับดารา-นางแบบทั้งนั้น
“รถของฉันมาส่งหรือยัง” ราฟาเอลเอ่ยถามพลางลุกขึ้นยืน
เขาโยนแฟ้มลงบนโต๊ะทำงานราวกับหนังสือพิมพ์ที่อ่านแล้ว“เรียบร้อยแล้วครับ แต่ผมยังไม่ได้จัดหาคนขับรถประจำตัวให้ท่าน”
“เรื่องนั้นไม่จำเป็น”
“แต่ท่านต้องมีคนค่อยติดตามนะครับ”
“ฉันขับรถเป็น” เขาเอ่ยเสียงเรียบ “เส้นทางในกรุงเทพผมก็ดูแผนที่แล้ว”
“ถ้าอย่างนั้นก็ต้องให้ผมไปด้วย”
“ไม่จำเป็น” ราฟาเอลลุกขึ้นยืนจ้องเขม็งที่อีกฝ่ายแต่ไร้วี่แววว่าคนตรงหน้าจะแสดงความหวาดกลัวออกมา
“จำเป็นครับ” สุรัตพยักหน้าช้าๆ “เพราะผมคือคนที่รู้ว่าบ้านเกิดของคุณจอมขวัญ-แม่ของคุณราฟาเอลอยู่ที่ไหน”.
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น